نتایج طولانی‌مدت پروبینگ مجرای اشکی در بالغین مبتلا به انسداد کامل اکتسابی مجرای اشکی

هدف: تعیین نتایج طولانی‌مدت پروبینگ در بالغین مبتلا به انسداد کامل مجرای اشکی. روش پژوهش: بیمارانی که با سن بیش از 20 سال طی سال‌های 1390 تا 1392 با شکایت اشک‌ریزش به درمانگاه بیمارستان لبافی‌نژاد مراجعه کرده بودند، مورد بررسی‌های اولیه قرار گرفته و در صورت تایید انسداد کامل مجرای اشکی، کاندید انجام جراحی مجرای اشکی(DCR) شدند.  قبل از جراحی برای تمام بیماران پروبینگ صورت گرفت و مواردی که پروبینگ در آن‌ها موفقیت‌آمیز بود، برای ورود به مطالعه انتخاب شدند. بیماران طی هفته اول، ماه‌های اول و ششم و سال اول از نظر بهبود علایم سابژکتیو و ابژکتیو مورد بررسی و معاینه قرار گرفتند. یافته‌ها: تعداد 65 نفر مبتلا به انسداد مجرای اشکی که برای عمل جراحی DCR ارجاع شده بودند، تحت عمل پروبینگ قرار گرفتند. 41 بیمار بعد از پروبینگ و شستشوی مجرای اشکی، مایع را در حلق احساس کرده و وارد این مطالعه شدند. میزان موفقیت کلی (موفقیت کامل و نسبی) در 28 نفر (68/3 درصد) در هفته اول مشاهده شد که به ترتیب در ماه ششم و سال اول 51/2 درصد و 43/9 درصد بود. بیش‌ترین میزان شکست بین هفته‌های اول و ماه ششم رخ داد (0/016P=). نتیجه‌گیری: پروبینگ مجرای اشکی در بالغین مبتلا به انسداد مجرای اشکی با احتمال موفقیت نسبتاً خوب (43/9 درصد)، یک راه جایگزین جراحی DCR برای بیمارانی می‌باشد که ممانعتی برای بیهوشی عمومی داشته و یا تمایلی به انجام جراحی DCR ندارند.  · مجله چشم‌پزشکی بینا 1394؛ دوره 21، شماره 2: 143-138.